dit digitale dagboek is een reisverslag van familie de Wit in de USA. Hoop dat jullie zullen genieten van onze belevenissen.

dinsdag 19 juli 2011

Zion Park en Death Valley

Toch ook een paar dagen geen internet verbinding gehad, je moet de goden ook niet verzoeken.
Na Bryce canyon, waren we in een ritje van 2 uurtjes in het Zion park. Toch een groot verschil met de andere 2 parken: je rijdt/ loopt hier echt tussen de bergen, zoals we in het Europese gebergte gewend zijn. In de Grand Canyon en Bryce rijdt je eigenlijk boven op de berg en kijk je in de canyon.
Zion park is ook fantastisch mooi. Met een shuttlebus rijd je het park in en op verschillende punten kun je uitstappen en wandelingen gaan maken. Wij zijn bijvoorbeeld naar Weeping Rock gelopen, een klein wandelingetje naar een rots waar het water vanaf druipt en zo prachtige begroeiing op de rots laat zien. Vanaf hier had je ook een heel goed zicht op Angels Landing, een andere spectaculaire wandeling die eindigt op een richel met afgronden aan beide zijden, zag er heel steil uit. (RESPECT GRENSJES!!!!!)
Tegen de avond zijn we met een grote rubberen band 1,5 uur de rivier afgedaald, met allerlei stroomversnellinkjes, rotsen, takken. BIG FUN!!!!! goede tip Anja! helaas hadden wij geen achterblijvende fotograaf, want dit had vast leuke plaatjes opgeleverd.


Vanaf Zion zijn we naar Death Valley gereden, een flinke tocht (uurtje of 6). Hoe dichter je bij Death Valley komt, hoe kaler het landschap wordt en hoger de temperatuur. Op een gegeven moment ga je een bergkam over en dan begin je te dalen en te dalen en te dalen en dan wordt het toch warm!!!
De eerste keer dat we uit de auto kwamen was bij Zabriski's point, een mooi uitkijkpunt over de vallei. OP dat moment zal het ongeveer 46 รก 47 graden zijn geweest, dan daal je nog een stuk naar Furnace kreek, daar was het hotel. Alle kamers zijn met airco, gelukkig want het was buiten gewoon niet uit te houden.
Even afgekoeld daar (letterlijk boven de airco gehangen en toen naar Badwater, een klein poeltje met brak water is nog te zien (dit brakke water ruik je ook echt) maar de rest is een grote zoutvlakte (ca. 300 meter onder zeeniveau).
De temperatuur was ondertussen gestegen naar 50 graden celsius, echt niet normaal. We zijn er nog uit de auto gelopen om foto's van het zoutmeer te maken, maar Myrthe werd na 5 minuten al zo misselijk en ziek van de warmte dat ze is terug gegaan naar de auto. Toen ik terug liep een paar minuten later, werd ik ook echt niet goed, je hartslag stijgt, je bloeddruk stijgt, niet normaal. Snel terug naar de auto en de airco aan.
Terug bij het hotel bleef het echt zo warm, de temperatuur was 's avond toen het donker was nog steeds een dikke 43 graden. Dit is geen plek om lang te blijven!!!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten