Santa Monica

Afgelopen dagen 2 lekkere luie dagen gehad in Santa Monica. We hebben een prachtig hotel vlak bij het strand, de pier en leuke hippe shops. Ook nog een middagje naar Venice Beach gelopen en lekker op het strand gelegen, terrasje gepakt, lekker gegeten, kortom lekker aangetutterd.
Vanochtend zijn we eerst naar Hollywood geweest. Op een of andere manier helemaal verkeerd gereden, maar toen hebben we wel zo'n beetje heel Bel Air en Beverly Hills doorkruist en ons vergaapt aan de enorme kasten van huizen. Uiteindelijk wel op de Walk of Fame uitgekomen.

Daarna naar Las Vegas gereden, want morgen gaan we naar huis. In Vegas slapen we in het Excalibur hotel. Een enorm nagebouwd middeleeuws kasteel, echt enorm. We hebben bij de buren gegeten, New York, New York. Je raad het al een nagebouwd vrijheidsbeeld, empire state building enz enz. het kan hier allemaal niet gek genoeg. Wij hadden er wel lol in, we zijn onze reis gestart in New york en eindigen hem ook;-)

Helaas het zit er bijna op. We hebben genoten, veel gezien, lekker gegeten, gelachen enz. enz. Kortom een reis om niet meer te vergeten.
We hopen dat jullie allemaal hebben meegenoten van ons blog.
Bedankt aan de mensen die gereageerd hebben, het was toch altijd leuk om te merken dat we gevolgd werden.
Allemaal tot snel weer ziens in Nederland.

over Highway 1 naar Los Angeles

De kustweg "Higway 1" is echt schitterend. De weg kronkelt zich langs de woeste klippen en schitterende baaien. FF lekker doorrijden is onmogelijk, veel bochtenwerk, stijgen en dalen, maar het is prachtig. Regelmatig zijn we uitgestapt en genoten van het uitzicht. Onderweg nog gegeten bij een restaurantje met een prachtig uitzicht op de oceaan.

Bijna aan het eind is er een baai (Piedras Blancas) waar eind jaren 90 zeeolifanten zijn neergestreken. Deze enorme lelijke beesten zijn hier sindsdien niet meer weggegaan en zijn vanaf dichtbij te zien.

San Francisco

Vanuit Yosemite zijn we 's-middags vertrokken naar San Francisco. 's morgens eerst nog lekker aan het zwembad gelgegen. In San Francisco aangekomen was het meteen koud en winderig. Dit schijnt bijna altijd zo te zijn, er ligt vaak een mist over de stad, omdat hij aan 2 kanten aan het water ligt. Je komt met een enorme brug in de binnenstad.
De volgende dag zijn we eerst met de boot naar Alcatraz gegaan, het voormalige gevangeniseiland 2 km van de kust van San Francisco. Vanuit de kust ziet het eilandje er best leuk en schattig uit, maar zodra je in de cellenblokken komt is het leuke er snel af. Een cel is 1,5 x 3 x 2 meter hoog, de wanden van beton en voorzijde een traliedeur. In de cel stond een bed, wastafeltje een wandtafel en wandkrukje. Er zijn 3 etages cellenblokken hoog en 3 straatjes met de cellen tegenover elkaar. Het moet een hels kabaal zijn geweest met al die mannen bij elkaar. Wij meiden zijn nog even opgesloten geweest in een isoleercel, echt aardedonker.

Al met al heeft het toch wel indruk gemaakt.
's-middags hebben we lekker rondgehangen bij Pier 39 en Fishermanns warf, de voormalige visafslag. Nu zijn hier eigenlijk overal winkeltjes, restaurantjes en toeristenvertier te vinden en natuurlijk ook de zeeleeuwenkolonie gezien bij Pier 39.

Door Chinatown teruggelopen naar het hotel. Chinatown in San Francisco is de grootste van de hele VS. Er wonen hier zo'n 100.000 Chinezen en velen spreken geen woord  Engels. Alles staat ook eerst in het Chinees aangegeven en dan in het Engels. Het is een kleurig geheel om te zien.

Vandaag zijn we met de beroemde Cable Car weer naar de kust gegaan, wel een uur in de rij voor moeten staan, maar dat gaat toch weer snel voorbij, want je hebt altijd wel aanspraak met Amerikanen.
De Cable Car in San Francisco is de enige die nog in werking is en een echte toeristische attractie. Wel heel leuk! Er zijn 3 vaste routes door de stad, aan het einde van de route draaien de conducteur en de remmer het treintje op een houten draaischijf weer de andere richting op.

's middags hebben we nog lekker wat rondgewandeld en in de parkjes gezeten en wat mensen gekeken. Bij Ghirardellihebben we een enorme ijscoupe op. Ghirardelli is een wereldberoemde chocoladefabrikant, meer dan 100 jaar geleden is Ghirardelli als Italiaanse immigrant hier in San Francisco chocolade en ijs gaan maken, nu is het een compleet imperium. Heerlijk ijs trouwens, wel heel machtig, we hadden bijna voor de hele dag genoeg op.
San Francisco is een hele levendige, kleurige stad, veel nationaliteiten, veel muziek, theater op straat, maar ook wel veel armoede. We hebben hier veel meer zwervers en aan lager wal geraakte mensen gezien dan in New York. En dan heb je natuurlijk de Streets of San Francisco!. De stad is gebouwd op en tussen de heuvels, de straten lopen echt heel steil omhoog en omlaag. De politieserie Hillstreet blues zie je hier echt zo voor je. Lombart street heeft een stijgingspercentage van 22% en gaat in haarspeldbochtjes omhoog, Filbertstreet heeft zelfs een stuk van 31,5 %.

Yosemite Parc

's morgens zijn we eerst nog naar de Lakes gaan kijken van Mammoth Lakes, aangeraden door een ober van het eettentje van gisterenavond. De Lakes zijn erg mooi, veel water en watervallen. Een man onderweg vertelde ons dat hij in 40 jaar niet had meegemaakt dat er zo laat in het voorjaar nog zoveel sneeuw was gevallen. Wij zagen nu nog heel veel sneeuw langs de weg liggen. Op de terug weg bijna een paar herten aangereden, er zit hier echt heel veel wild.

Na een uurtje reden we het Yosemite Parc in via de noordoostkant. XPrachtige natuur, van hele steile ruwe rotswanden (incl steilewand klimmers) tot mooie lieflijke alpenweiden. We zijn regelmatig uitgestapt om het allemaal goed op te nemen en foto's te maken.Na bij het hotel te hebben ingecheckt zijn we 's-middags nog naar Mariposa grove gereden. Hier staan nog enorme mammoet bomen (gigant Sequoia's) van eeuwen en eeuwen oud. Het meest imposante exemplaar was de Gigant Grizzly, deze is 2700 jaar oud, 30 meter in omtrek en 64 meter hoog.

                                              

        

De volgende dag hebben we een wandeling gemaakt naar de Yosemite Upper Waterfalls, bij elkaar 4,5 uur stijgen, maar dan ook echt stijgen, we werden wel beloond, want het uitzicht was prachtig, je kwam eigenlijk boven het punt uit waar de waterval zich omlaag stort. We hebben daar een uurtje met de voeten in het water gelegen en toen moesten we nog omlaag, we moesten dik 2 uur dalen, het werd al wat later en rustig in het park en toen zagen we opeens een bergkat. Ze keek ons heel rustig aan en ging toen verder eten zoeken voor haar jongen, die hoorde we duidelijk piepen en janken.
's-avonds moe maar voldaan naar bed, we waren behoorlijk trots op onzelf dat we dit hebben gedaan, jeetje wat was dat steil zeg.

In Yosemite hebben we die dagen veel camera en tv ploegen in de weer gezien. Er zijn 3 toeristen vermist geraakt bij de Vernall waterfall. Ze waren over het hekwerk geklommen en uitgegleden en in de waterval gevallen. Tot op dit moment zijn ze nog niet gevonden, waarschijnlijk zal dit pas in het najaar zijn, als er minder water in de rivier is. Afgelopen voorjaar zijn er nog 6 toeristen hier verongelukt, maar je hoort wel dat bijna al deze mensen onvoorzichtig zijn geweest en niet naar de waarschuwingen hebben geluisterd.

Dag van extremen

We vertrokken van Death Valley, 's morgens om 9.30 al zo'n 44 graden en 300 feet onder zeeniveau naar Mammoth Lakes (ca. 23graden en boven op de berg zo'n 13 graden en 11.053 feet boven zeeniveau.We kwamen nog langs zoutmeren en zandduinen en een paar uur later waren we sneeuwballen aan het gooien. Death valley is zand, rotsen en stenen, nauwelijks begroeid, nu zien we weer bomen, struiken, gras, bloemen. Niet te geloven hé!

Mammoth lakes is een echt wintersportdorp, waar je je een beetje in Oostenrijk waant. zelf de huizenbouw en namen van restaurants e.d. zijn Oostenrijks/Duits. "Garmisch hotel, Kitsbuhel restaurant enz. Lekker koel op de kamers, geen airco aan, gewoon lekker onder het dekbed gekropen. HEERLIJK.

Zion Park en Death Valley

Toch ook een paar dagen geen internet verbinding gehad, je moet de goden ook niet verzoeken.
Na Bryce canyon, waren we in een ritje van 2 uurtjes in het Zion park. Toch een groot verschil met de andere 2 parken: je rijdt/ loopt hier echt tussen de bergen, zoals we in het Europese gebergte gewend zijn. In de Grand Canyon en Bryce rijdt je eigenlijk boven op de berg en kijk je in de canyon.
Zion park is ook fantastisch mooi. Met een shuttlebus rijd je het park in en op verschillende punten kun je uitstappen en wandelingen gaan maken. Wij zijn bijvoorbeeld naar Weeping Rock gelopen, een klein wandelingetje naar een rots waar het water vanaf druipt en zo prachtige begroeiing op de rots laat zien. Vanaf hier had je ook een heel goed zicht op Angels Landing, een andere spectaculaire wandeling die eindigt op een richel met afgronden aan beide zijden, zag er heel steil uit. (RESPECT GRENSJES!!!!!)
Tegen de avond zijn we met een grote rubberen band 1,5 uur de rivier afgedaald, met allerlei stroomversnellinkjes, rotsen, takken. BIG FUN!!!!! goede tip Anja! helaas hadden wij geen achterblijvende fotograaf, want dit had vast leuke plaatjes opgeleverd.

Vanaf Zion zijn we naar Death Valley gereden, een flinke tocht (uurtje of 6). Hoe dichter je bij Death Valley komt, hoe kaler het landschap wordt en hoger de temperatuur. Op een gegeven moment ga je een bergkam over en dan begin je te dalen en te dalen en te dalen en dan wordt het toch warm!!!
De eerste keer dat we uit de auto kwamen was bij Zabriski's point, een mooi uitkijkpunt over de vallei. OP dat moment zal het ongeveer 46 á 47 graden zijn geweest, dan daal je nog een stuk naar Furnace kreek, daar was het hotel. Alle kamers zijn met airco, gelukkig want het was buiten gewoon niet uit te houden.
Even afgekoeld daar (letterlijk boven de airco gehangen en toen naar Badwater, een klein poeltje met brak water is nog te zien (dit brakke water ruik je ook echt) maar de rest is een grote zoutvlakte (ca. 300 meter onder zeeniveau).
De temperatuur was ondertussen gestegen naar 50 graden celsius, echt niet normaal. We zijn er nog uit de auto gelopen om foto's van het zoutmeer te maken, maar Myrthe werd na 5 minuten al zo misselijk en ziek van de warmte dat ze is terug gegaan naar de auto. Toen ik terug liep een paar minuten later, werd ik ook echt niet goed, je hartslag stijgt, je bloeddruk stijgt, niet normaal. Snel terug naar de auto en de airco aan.
Terug bij het hotel bleef het echt zo warm, de temperatuur was 's avond toen het donker was nog steeds een dikke 43 graden. Dit is geen plek om lang te blijven!!!

Bryce Canyon

Gisteren zijn we vertrokken van Grand Canyon naar Bryce Canyon, een rit"je"van dik 5 uur. Alles is groot in Amerika. De afstanden, het eten, het drinken enz. enz. enz. We komen door het land van de Navaho indianen, droog en kaal, een grote prairie met alleen prairiegras, geen boom, of struik te bekennen. Af en toe kom je door een dorp, eigenlijk noemen ze het zelfs een city. Maar het is een samenraapsel van caravans, stacaravans en hutjes in de middle of nowhere. Daar in de buurt staan aan de weg kraampjes waar spullen worden verkocht door Navaho gemaakt. Volgens ons allemaal armoe.
Tegen de tijd dat we in Bryce aankwamen werd het allemaal weer groener en lieflijker, de huizen werden mooier, meer geld hier dus.
We zitten in een heel leuk hotel in Bryce City, opgezet door Ruby rond 1920. Nu is het een soort klein imperiumpje, hotel, restaurant, shops, rodeo, paardrijden van alles en nog wat.
Meteen hebben we al een voorproefje genomen van de Canyon. Prachtig. Rood en wit gesteente die de meest vreemdsoortige vormen hebben gekregen door de miljoenen jaren heen. Onvoorstelbaar hoe het zo gevormd is. 's avonds hebben we lekker gegeten in Ruby's inn. Een buffet met allerlei soorten salades, vlees, vis, ijs en cakes voor $17,= dat is nog geen € 14,= en je kon zo vaak gaan als je wilde "een aanrader" Ook de dame die ons bediende was supervriendelijk, trouwens dit is bijna overal zo, in de shops, restaurantjes eigenlijk overal, Amerikanen zijn ontzettend servicegericht. Vandaag hebben we een prachtige wandeling in Bryce gemaakt. De Queens trail en de Navajo loop gecombineerd. Prachtig!!! Worlds best 3 mile hike (Wendy je hebt gelijk Bryce is echt onvoorstelbaar mooi)
We merken dat zo met z'n viertjes weg zijn en samen dingen doen en tijd voor elkaar hebben ons erg goed doet. Dan merk je pas dat je een druk leven hebt, wij beiden een drukke baan, de meiden school, studeren, sporten, sociaal leven enz. Echt weer eens tijd voor elkaar, we lachen en kletsen wat af.
Over sociale contacten gesproken: al onze mobieltjes hebben geen bereik. Waarschijnlijk zal dit nog wel een weekje zijn, in de parken is er gewoon geen mobiel telefoonverkeer mogelijk.
Als iemand ons moet bereiken, kun je via het blog proberen, dat openen we elke dag wel even, we hopen in de volgende hotels net zo goed internetbereik te hebben als hier bij Ruby's.